برای عادت کردن به پروتزهای دندانپزشکی چند هفته مورد نیاز میباشد. حتی در پروتزهای بسیار با کیفیت که توسط یک متخصص با تجربه ساخته شده است، این بازه زمانی از فردی به فرد دیگر متغیر میباشد. پروتزهای دندانپزشکی در دهان بهعنوان یک جسم خارجی و بزرگ احساس خواهد شد.
ممکن است برای مدتی فشار روی لب و گونهها احساس شود. عادت کردن به پروتز فک پایین دشوارتر از پروتز فوقانی میباشد، زیرا پروتز فک پایین حرکت و جابجایی بیشتری دارند. در روزهای اول، در اثر تحریک غدد، میزان ترشح بزاق افزایش مییابد. این وضعیت با گذشت زمان بهبود مییابد. در این مقاله همراه کلینیک دندانپزشکی شبانه روزی تاج باشید تا پروتزهای دندانی و سوالات متداول این موضوع را به طور کامل بررسی کنیم.
چرا دندان مصنوعی ضربه می زند؟
نشستن نامناسب پروتز بر روی بافتهای نرم باعث میشود که بیش از اندازه حرکت کند. هرچقدر هم که در ساخت آن دقت شده باشد، این حرکت کنترل نشده ممکن است به بعضی از قسمتها آسیب برساند. بیمار نباید در کنترلهای دورهای خود اختلال ایجاد کند و پروتز دندان باید اصلاح شود. بیمار باید حداقل ۹ ساعت از پروتز قبل از مراجعه به پزشک برای اصلاح محل برخورد دندان مصنوعی استفاده کرده باشد. استفاده از پروتز به مدت ۹ ساعت اجازه میدهد تا مناطق مشکلدار بهراحتی مشخص شوند.
آیا من قادر به خوردن غذا به طور معمول با پروتزهای دندانپزشکی ام خواهم بود؟
در ابتدای این فرایند، به بیماران توصیه میشود که به آرامی از سمت راست یا چپ، از هر طرف که راحتتر میباشد، بدون جویدن لبها و با استفاده از لقمههای کوچک، حرکت جویدن را انجام دهند. در روزهای اول باید از غذاهای نرم استفاده شود و دندانهای جلویی نباید آنها را گاز بگیرد.
این وضعیت باعث میشود قسمتهای خلفی پروتز از بافت دور شوند. زبان، لبها و گونهها تأثیر بسزایی در کنترل پروتز دارند. عادت کردن بیمارانی که از پروتز استفاده کردهاند، آسانتر از بیماران جدید میباشد. اگر بیمار مدت طولانی بدون دندان باشد، میتواند در حالت بدون دندان راحتتر از پروتز غذا بخورد. با این حال، این روش برای سلامتی بیمار مناسب نمیباشد.
پس از عادت به پروتزهای خود، شما میتوانید با پروتز بسیار راحتتر غذا بخورید. حداقل ۴-۶ هفته طول میکشد تا به دندان مصنوعی کاملاً عادت کنید. بیماران باید این بازه زمانی را با در نظر گرفتن توصیههای پزشکان خود بگذرانند. بیماران نباید بلافاصله تسلیم شوند و پروتز را بردارند. این مورد خصوصاً در مورد بیماران دارای پروتزهای قدیمی نیز رایج میباشد، زیرا اگر آنها پروتز جدید را برداشته و پروتزهای قدیمی خود را قرار دهند، ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد تا آنها به پروتز جدید خود عادت کنند.
آیا من می توانم به طور معمولی با پروتزهایم صحبت کنم؟
پروتزها ممکن است باعث تغییراتی در محیط دهان، مانند مشکلات در تلفظ بعضی از اصوات شوند. در این حالت تمرین با صدای بلند و جلوی آینه باید انجام شود و کلماتی که نمیتوان صحیح تلفظ کرد مشخص شوند و سعی در عادیسازی آنها داشته باشید.
آیا باید به مدت ۲۴ ساعت به طور مداوم از پروتزهای خود استفاده می کنم؟
برای اینکه بیماران هرچه زودتر به پروتزهای خود عادت کنند، باید در روزهای اول به طور مداوم از آنها استفاده کنند. اما پس از عادت به پروتزها، نباید شب هنگام خواب از آنها استفاده شوند، بافتها باید استراحت کنند. برای جلوگیری از عفونت باید از خشک شدن و تغییرات احتمالی جلوگیری شود.
این وضعیت برای سلامت بافتها بسیار حائز اهمیت میباشد. برای استراحت گونه در برابر فشار و ضعیف شدن مکانیسم کنترل عصبی عضلانی در شب، پروتزها ممکن است از دهان خارج شوند.
آیا باید از چسب های پروتزهای دندانپزشکی استفاده کنم؟
استفاده مداوم از چسبهای مصنوعی برای بافتهای دهان مناسب نمیباشد. با این حال، استفاده از آن برای مدت کوتاه مدت ضرری ندارد. نحوه استفاده از این چسبها در صورت لزوم توسط پزشک برای شما توضیح داده خواهد شد.
آیا من می توانم از پروتزهای خود برای تمام طول زندگی استفاده کنم؟
از پروتزها نمیتوان برای تمام طول زندگی استفاده کرد. گفته میشود که برخی از روشها باید هر پنج سال در شرایط عادی بازسازی شوند. البته این دوره برای هر بیمار متفاوت میباشد. دلیل اینکه پروتزها نمیتوانند طول عمر بسیار زیادی داشته باشند، تغییرات در بافتهای زنده زیرین آنها میباشد. با گذشت سالها، سازگاری پروتزها با بافتهای اطراف کاهش مییابد.
پروتزها شروع به ریزش میکنند و غذا خوردن با آنها دشوار میشود. این تغییرات هیچ ارتباطی با پروتزها ندارد. این کاملاً نتیجه تغییرات در بافتهای زنده است. در این حالت، ماده پایهای که هماهنگی مناسبی ندارد باید کاملاً تعویض شود یا پروتز جدیدی ساخته شود. دندانپزشک در این مورد تصمیم میگیرد.
چه مدت طول می کشد تا پروتزهای من ساخته شوند؟
تولید پروتزهای متحرک از زمان اندازهگیری به طور معمول پنج جلسه طول میکشد تا کاملاً ساخته شود. در صورت لزوم، تعداد جلسات ممکن است افزایش یابد. بعد از اتصال پروتز، ممکن است بیماران چند جلسه دیگر به کلینیک مراجعه کنند تا به دهان عادت کنند. در این حالت ممکن است ۱ تا ۱.۵ ماه طول بکشد تا پروتز متحرک کاملاً تنظیم شود و بیمار از پروتز استفاده کند. در این راستا، بیماران باید بدانند که برای ساخت و عادت دادن به دندان مصنوعی زمان مناسبی نیاز میباشد.
آیا پس از عادت به پروتزهای خود باید به دندانپزشک مراجعه کنم؟
بیمارانی که از پروتزهای دست کامل استفاده میکنند، مانند افرادی که دندان طبیعی دارند، هر شش ماه یکبار باید به دندانپزشک مراجعه کنند. نسبت به عوامل مختلف، ممکن است بافتهای زیر پروتز دچار تغییر شوند. با گذشت زمان، پروتز سازگاری خود را با بافتهای اطراف از دست میدهد و ممکن است باعث آسیب به این بافتها شود. ضایعات مختلفی ممکن است در دندان مصنوعی ایجاد شود. بنابراین بیمارانی که از پروتز کامل استفاده میکنند باید حداقل سالی دو بار با دقت توسط پزشک معاینه شوند.
آیا به غیر از پروتز متحرک گزینه های دیگری برای پروتز وجود دارد؟
پروتزهای متحرک مبتنی بر ایمپلنت مدرنترین گزینه برای جایگزینی پروتزهای متحرک معمولی میباشد. با استفاده از ایمپلنت، ماندگاری و پایداری پروتزها افزایش مییابد. برای استفاده از این پروتزها که از نظر هزینه گرانقیمتتر میباشند، باید شرایط سیستمیک مناسبی داشته باشید. متخصص پروتز پس از معاینه به شما در مورد امکان انجام این روش درمانی اطلاعات مورد نیاز را میدهد.
جمع بندی
مقالهای که شما مطالعه کردید، به بررسی و ارائه راهنماییهایی برای عادت به پروتزهای دندانپزشکی پرداخته است. این پروتزها، که بهطور عمده برای جایگزینی دندانهای از دست رفته یا معیوب بهکار میروند، نیازمند یک فرآیند عادتسازی است که شامل مراحلی از تطبیق با حرکات دهان، بهبود تلفظ و تنظیمات مکانیکی است. در طول این فرآیند، اولین چالش احساس فشار و حرکت غیرمعمول پروتز در دهان است که با عادت به مدت زمان مشخصی تسکین مییابد. علاوه بر این، تغییرات در ترشح بزاق و نیاز به آموزش مجدد تلفظ برخی کلمات نیز ممکن است دوران عادتسازی را تشدید کند.
یکی از نکات مهمی که باید در نظر گرفت، این است که عدم مراقبت مناسب از پروتزها میتواند به تغییرات در بافتهای زندهی زیرین و آسیب به آنها منجر شود. به همین دلیل، مراقبت دقیق و معاینات دورهای با دندانپزشک از اهمیت بسزایی برخوردارند تا اطمینان حاصل شود که پروتزها به طور بهینه کار میکنند و هیچ خسارتی به بافتهای زنده نمیزنند. با انجام تمرینات منظم و مشاوره با دندانپزشک، بیماران میتوانند به راحتی به پروتزهای دندانپزشکی خود عادت پیدا کنند و به صورت معمولی غذا بخورند و صحبت کنند. این فرآیند، معمولاً تا چند هفته طول میکشد و نیاز به صبر و تلاش فراوان دارد.
به طور کلی، با توجه به توصیهها و راهنماییهای مقاله، بیماران میتوانند با اطمینان بیشتری از پروتزهای دندانپزشکی خود استفاده کنند و کیفیت زندگی بهتری را تجربه کنند.
سوالات متداول
-
چه مدت زمان میبرد تا به پروتزهای دندانپزشکی کاملاً عادت کنیم و آیا این زمان برای همه افراد یکسان است؟
- عادت کردن به پروتزهای دندانپزشکی معمولاً بین 4 تا 6 هفته طول میکشد. این بازه زمانی برای هر فرد متفاوت است و به عوامل متعددی مانند میزان تطابق پروتز با دهان، حساسیت بافتها و نحوه استفاده فرد بستگی دارد.
-
آیا پروتزهای دندانپزشکی باعث تغییر در نحوه صحبت کردن میشوند و چگونه میتوان این مشکل را حل کرد؟
- بله، پروتزهای دندانپزشکی ممکن است باعث تغییر در نحوه تلفظ برخی صداها شوند. برای رفع این مشکل، تمرین با صدای بلند و جلوی آینه توصیه میشود. تمرین مداوم و تلفظ کلماتی که مشکل ایجاد میکنند، به تدریج به بهبود صحبت کردن کمک میکند.
-
آیا استفاده از پروتزهای دندانپزشکی در طول شب توصیه میشود؟
- در ابتدای استفاده از پروتزها، توصیه میشود که بیماران به طور مداوم از آنها استفاده کنند. اما پس از عادت کردن به پروتزها، بهتر است شبها هنگام خواب آنها را بردارید تا بافتهای دهان استراحت کنند و از خطر عفونت جلوگیری شود.
-
چرا پروتزهای دندانپزشکی ممکن است باعث زخم شدن دهان شوند و چگونه میتوان این مشکل را رفع کرد؟
- نشستن نامناسب پروتز بر روی بافتهای نرم دهان باعث حرکت زیاد آن و در نتیجه ایجاد زخم میشود. برای رفع این مشکل، باید به دندانپزشک مراجعه کرده و پروتز را تنظیم کرد. استفاده از پروتز به مدت ۹ ساعت قبل از مراجعه به دندانپزشک کمک میکند تا مناطق مشکلدار به راحتی مشخص شوند.
-
آیا پروتزهای دندانپزشکی نیاز به تعویض دارند و هر چند وقت یکبار باید این کار انجام شود؟
- بله، پروتزهای دندانپزشکی نمیتوانند برای تمام طول زندگی استفاده شوند و نیاز به تعویض دارند. معمولاً هر پنج سال یکبار باید پروتزها بازسازی یا تعویض شوند، زیرا با گذشت زمان، سازگاری پروتزها با بافتهای زنده کاهش مییابد و ممکن است باعث مشکلاتی در خوردن و صحبت کردن شوند.