درد پس از کاشت ایمپلنت

54839594385

فهرست مطالب

آیا بعد از کاشت دندان ، درد زیادی را تجربه خواهم کرد ، آیا تورم زیادی بوجود خواهد آمد؟

بعد از کاشت دندان، بسیاری از بیماران به ما اطلاع می دهند که فقط همان شب از مسکن استفاده می کنند و حتی روز بعد نیازی به آن ندارند. اندازه درد پس از ایمپلنت با دردی که پس از کشیدن دندان تجربه می شود تفاوت چندانی ندارد. با این حال ، هنوز هم باید گفت که درمان ایمپلنت در نهایت یک روش جراحی می باشد ، و تجربه مقداری درد و تورم خفیف در ناحیه عمل شده به مدت 1 الی 2 روز پس از عمل طبیعی می باشد.

مقدار درد تجربه شده بعد از کاشت دندان در همه افراد یکسان نیست ، واکنش سیستم ایمنی بدن در افراد مختلف می تواند متفاوت باشد. بنابراین ، بعضی از افراد کمی بیشتر احساس درد می کنند ، در حالی که برخی دیگر حتی بعد از مدت کوتاهی نیازی به استفاده از مسکن ندارند.

میزان و طول درد پس از عمل به طور کلی با طول جراحی ایمپلنت و پیچیدگی روش انجام شده متناسب است. از آنجا که برخی از روش های کاشت ریشه مصنوعی دندان ممکن است به پیوند استخوان نیاز داشته باشد ، می تواند ناحیه عمل را بزرگتر کند و در نتیجه مدت زمان عمل طولانی می شود. در مواردی که جراحی سینوس باز انجام می شود نیز این نکته صدق می کند. طبیعی است که پس از انجام چنین روش هایی همراه با کاشت ، احساس درد و تورم بیشتری بوجود خواهد آمد. با استفاده از مسکن ، این درد به طور قابل توجهی آرام می شود. حدود یک هفته طول می کشد تا تورم و کبودی از بین می رود. تورم و کبودی ممکن است در بیشتر موارد ایمپلنت استاندارد بدون نیاز به جراحی پیشرفته، تجربه نشود.

دندانپزشکی که این جراحی را انجام می دهد ، به طور همزمان باید بیمار را در مورد اندازه ، پیچیدگی عمل و ناراحتی که ممکن است بعد از عمل ایجاد شود ، مطلع کند. بیمار باید بسیار مراقب باشد، به خصوص در طی چند هفته اول پس از درمان کاشت ، دستورالعمل های پزشک را کاملاً دنبال کند. در این دوره باید از استعمال سیگار خودداری شود و اگر پزشک رژیم به خصوصی برای شما در نظر گرفته باشد ، این رژیم غذایی باید دقیقا اجرا شود. در صورت بروز وضعیتی غیر از نکات مشخص شده توسط پزشک ، باید در اسرع وقت با دندانپزشک تماس گرفته شود. در ادامه همراه کلینیک دندانپزشکی شبانه روزی تاج باشید تا درد دندان پس از کاشت ایمپلنت را بیشتر بررسی کنیم.

التهاب کاشت دندان

التهاب کاشت دندان می تواند در اوایل یا اواخر دوره بهبودی شکل گیرد. عفونت در محل ایمپلنت ممکن است توسط پزشک یا بیمار ایجاد شده باشد.

دلایل التهاب کاشت دندان:

  • کاشت دندان مصنوعی در یک محیط کاملاً استریل انجام نشده باشد
  • ایمپلنت در زاویه مناسب قرار نگیرد تا اطراف استخوان فک را پوشش دهد
  • کاشت در منطقه ای انجام شود که برای قرار گرفتن پیچ مناسب نیست
  • اگر پوشش مناسبی از بافت نرم لثه ایجاد نشود
  • بهداشت دهان و دندان به خوبی رعایت نشود
  • بیمار بلافاصله پس از کاشت ، از توصیه های پزشک پیروی نکند و داروهای لازم را به طور منظم مصرف نکند
  • نیروهای ناخواسته ناشی از پروتز به ایمپلنت وارد می شود زیرا پروتز روی ایمپلنت به خوبی ساخته نشده است
  • اگر بیمار بیش از حد سیگار مصرف می کند
  • مراقبت های دوره ای و جرم گیری تارتار انجام نمی شود و بیمار به طور منظم به دندانپزشک مراجعه نمی کند

دلایل زیادی مانند التهاب ناحیه ای که کاشت در آن قرار دارد ممکن است باعث شروع عفونت در آن ناحیه شود. برای ایمپلنت و سلامت عمومی شما بسیار اهمیت دارد که در صورت عفونت فورا با دندانپزشک خود مشورت کنید و  در صورت لزوم به کلینیک مراجعه کنید.

چگونه می توان متوجه شکل گیری عفونت شد: بعد از عمل ، تورمی که در صورت ایجاد می شود از بین نمی رود (نباید آن را با ادم اشتباه گرفت که ممکن است طی دو روز اول ایجاد می شود) ، تب شدید ، ترشح التهاب زرد از منطقه عمل ممکن است علائم عفونت باشد. در طولانی مدت ، علائمی مانند تورم در لثه ، جوش در ناحیه کاشت و فیستول دهان ، ممکن است نشان دهنده عفونت باشد.

درمان عفونت: در صورت تشخیص به موقع ، بیمار می تواند بدون از دست دادن ایمپلنت تحت درمان قرار گیرد. بعد از اینکه ناحیه عفونت با وسایل جراحی یا لیزر تمیز و استریل شد ، می توان با درمان مناسب آنتی بیوتیکی مشکل را برطرف کرد. در مواردی که دیر تشخیص داده می شود و درمان ناموفق باشد ، ایمپلنت برداشته می شود ، ناحیه عفونت تمیز می شود و درمان آنتی بیوتیکی انجام می شود. پس از بهبودی ناحیه مربوطه ، می توان از پیوند استخوان استفاده کرد و در صورت لزوم ایمپلنت را دوباره انجام داد. روند بهبودی به سطح استخوان تحت تأثیر التهاب بستگی دارد. روند بهبودی در این شرایط می تواند 1 هفته تا 6 ماه طول بکشد.

تمیز کردن و مراقبت از ایمپلنت

تمیز کردن ایمپلنت دندان مانند مراقبت عمومی دندان و تمیز کردن دندان های طبیعی می باشد.

  • مسواک زدن منظم
  • در صورت لزوم از برس رابط در ناحیه کاشته شده استفاده شود
  • انجام تمیزکاری منظم مکانیکی با استفاده از نخ دندان (نخ دندان برای سلامت لثه در ناحیه کاشت بسیار مهم است)
  • اگر از پروتز متحرک روی ایمپلنت استفاده شود، مسواک زدن منظم روی استوانه های ایمپلنت کاملا ضروری می باشد
  • کنترل روتین دندانپزشکی نباید قطع شود و در صورت بروز هرگونه مشکلی به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

اگر کاشت و استخوان فک جوش نخورد

در صورت تشخیص ، برنامه ریزی ، کاشت و اجرای روش مناسب، چنین احتمالی کم است.

عدم اتصال استخوان فک با ایمپلنت معمولاً در 6 ماه اول پس از عمل جراحی اتفاق می افتد. علاوه بر برنامه ریزی صحیح و درمان صحیح ، مراقبت های بهداشت دهان و دندان بیمار برای موفقیت روش درمانی بسیار مهم است. این خطر در مواردی که کیفیت و ضخامت استخوان کافی نیست ، کمی بیشتر است. بیمار برای اطمینان از موفقیت باید کاملاً به رژیم غذایی تجویز شده توسط پزشک پایبند باشد. به خصوص در مواردی که پروتزهای موقت برای اهداف زیبایی استفاده می شوند ، نباید از این پروتز مانند دندان های معمولی استفاده شود. نیروهای بسیار کوچک روی ایمپلنت نیز می تواند به محل ایمپلنت و روند همجوشی آسیب برسانند.

بعد از عکسبرداری اشعه ایکس پانوراما می توان ادغام استخوان را بررسی کرد. در این حالت می توان ایمپلنت را به راحتی از محل خارج کرد و وضعیت استخوان را بررسی کرد. اگر نقص بزرگی در سطح استخوان وجود نداشته باشد ، می توان یک کاشت جدید را در همان جلسه با مواد مناسب استخوانی استفاده کرد. نقص استخوان در بیشتر موارد مشاهده می شود و برای رفع این نقص درمان انجام می شود. برای اینکه کاشت جدید در همان منطقه قرار گیرد ، باید صبر کنید تا سطح استخوان بهبود یابد. در مواردی که تعداد زیادی ایمپلنت قرار می گیرد و یک یا چند مورد از ایمپلنت ها با استخوان فک جوش نمی خورند ، در صورت وجود شرایط مناسب برای ایمپلنت فوری ، ایمپلنت های جدید قرار داده می شوند. به این ترتیب بیمار مجبور نیمی باشد مدت زمان زیادی برای قرار دادن پروتز صبر کند.

عوارض بعد از جراحی ایمپلنت

عوارض عمومی که در موارد موفقیت آمیز کاشت رخ می دهد علائمی مانند درد ، تورم ، قرمزی ، کبودی و درد است. این عوارض معمولاً کوتاه مدت می باشند و باعث درد زیادی نمی شوند ، با انجام مراقبت های لازم (استفاده از کمپرس سرد ، پیشگیری از آنتی بیوتیک ، استفاده از داروهای ضد التهاب ، دهانشویه و غیره) در مدت زمان کوتاهی این عوارض از بین می روند.

در بعضی موارد ، ممکن است عفونت رخ دهد و از دست دادن ایمپلنت نیز اتفاق بیافتد. چنین عارضه ای ممکن است در نتیجه یک مشکل در عقیم سازی مناسب یا عدم رعایت توصیه های دندانپزشک توسط بیمار رخ دهد.

در استفاده از ایمپلنت ، اگر دندانپزشک به برخی معیارها توجه نکند و اشتباهات واضحی را مرتکب شود ، ممکن است عوارض بسیار جدی تری به همراه داشته باشد.  هیچ عارضه جدی ناشی از کاشت مستقیم وجود ندارد. عوارض جدی مربوط به ایمپلنت عوارض ناشی از خطاهای کاربردی می باشد.

عوارض عمده ایمپلنت:

سوراخ شدن گسترده سینوس : نفوذ ایمپلنت به داخل سینوس و التهاب سینوس همراه با آن.

سوراخ شدن عصب فک پایین : پارگی عصب فک پایین ، قرار دادن ایمپلنت در ناحیه عصب فک پایین و بی حسی دائمی در لب به دلیل این سوراخ.

سوراخ بزرگ در ریشه دندان مجاور: به دلیل قرار دادن ایمپلنت در زاویه اشتباه و دندان به این دلیل باید کشیده شود.

ایجاد سوختگی های وسیع : نکروز در استخوان فک به دلیل خنک کننده ناکافی  و بروز عوارض استئومیلیت(عفونت استخوان).

التهاب ناشی از نادرست بودن روش کاشت : این التهاب باعث از بین رفتن عمودی و افقی استخوان و از بین رفتن بافت نرم.

چنین عوارضی به دلیل خطای واضح در جراحی می باشد.

استفاده از ایمپلنت از یک جنبه یک عمل جراحی بسیار آسان و ساده است ، اما از یک جنبه یک کار بسیار جدی و ظریف است. اقدامات جراحی انجام شده بدون دانش و تجربه کافی ممکن است منجر به عوارض جدی شود. جبران این عوارض شدید اغلب بسیار دشوار است یا غیر قابل جبران می باشد. به عنوان مثال ، جبران از بین رفتن عمودی استخوان و از بین رفتن بافت نرم به دلیل نادرست تقریباً وجود ندارد.

آیا ایمپلنت باعث بیماری های لثه می شود؟

ایمپلنت باعث ایجاد مزاحمت در لثه ها نمی شود ، پیچ دندان مصنوعی 100 درصد از نظر زیستی سازگار با دهان می باشد و هیچگونه اثر منفی بر روی لثه ها ندارد. دلیل اختلالات لثه ای که در ناحیه کاشت مشاهده می شود متفاوت است (عدم مطابقت ایمپلنت و لثه با روش کاشت ، عدم مراقبت کافی از دهان دو دلیل اصلی است)

آیا کاشت دندان باعث درد لثه می شود؟

ایمپلنت مطمئناً در هنگام جویدن درد ایجاد نمی کند، اگر در هنگام جویدن در محل کاشت احساس درد شود ، به این معنی است که یکپارچگی بافت در این ناحیه مختل شده است. به عبارت دیگر ، سطح استخوان یا بافت لثه که پیچ دندان روی آن قرار گرفته است ، عفونت یا التهاب دارد.

عفونت درمان پس از کاشت

ممکن است بافت های اطراف کاشت آلوده شده و کاشت دندان آسیب ببیند. اما این وضعیت غیرقابل باز سازی نمی باشد. پیچ دندان آلوده با بی حسی موضعی برداشته می شود. برداشتن این ایمپلنت برای دندانپزشک بسیار آسان است. زیرا به دلیل عفونت ، کاشت با استخوان فک ادغام نشده است. فقط یک بافت آسیب دیده نرم بین کاشت و استخوان فک ایجاد شده است. دندانپزشک پس از برداشتن ایمپلنت ، بافت نرم ایجاد شده در حفره دندان پیچ شده را تمیز می کند تا زمانی که بافت استخوان جامد و سخت را از همه لحاظ احساس کند.

اگر نقصی در استخوان حفره ایمپلنت تمیز شده رخ دهد، باید این مناطق با استفاده از مواد استخوانی مناسب ترمیم شود و ناحیه را باید با لثه پوشش دهید و بگذارید تا بهبود یابد. این فرایند را می توان در مدت زمان کوتاهی حدود 30 دقیقه انجام داد. پس از بهبودی کافی (بین 5/1 ماه تا 4 ماه) ، همان ناحیه را به راحتی می توان کاشت مجدد انجام داد.

رنگ سیاه در ناحیه کاشت دندان

ظاهر لثه های سیاه در ناحیه کاشته شده به دلیل رنگ فلز منعکس شده روی لثه می باشد. در مواردی که لثه کافی وجود ندارد و ناحیه ایمپلنت خارج از استخوان است ، بازتاب رنگ سیاه در ناحیه کاشت دندان رخ می دهد. از آنجا که هنگام خندیدن نواحی دندان خلفی قابل مشاهده نمی باشد ، مشکل زیادی ایجاد نمی کند. وجود انعکاس رنگ سیاه در منطقه زیبایی ناخواسته است و زیبایی لبخند را کاملاً تخریب می کند.

هنگام استفاده از ایمپلنت در ناحیه قدامی ، دندانپزشک متخصص باید پروفیل خروجی لثه را کاملاً بدون ایجاد اختلال در هماهنگی رنگ قرمز و سفید تنظیم کند، به طوری که انعکاس رنگ سیاه و از بین رفتن پاپیلا (صاف شدن ساختار توری لثه) تجربه نشود. اگر ایمپلنت در ناحیه قدامی قرار بگیرد و لثه سیاه به نظر برسد ، نتیجه ناموفق است. زیرا ظاهری نامتقارن ، سیاه و بد به وجود آورده است. در مواجهه با چنین نتیجه ای ، بیمار به شدت از انجام ایمپلنت پشیمان می شود.

ایمپلنت ناحیه قدامی روشی می باشد که باید به تنهایی و با توجه به تمام معیارهای دندانپزشکی زیبایی انجام شود ، که باید بسیار دقیق مورد مطالعه قرار گیرد.

موفقیت طولانی مدت در کاشت

موفقیت در کاشت به عوامل زیادی بستگی دارد. اگر به ترتیب بررسی کنیم،

  • ایمپلنت مورد استفاده باید مارک ایمپلنت شناخته شده‌ای باشد که موفقیت و کیفیت آن طی سالیان ثابت شده باشد.
  • ایمپلنت باید صد درصد استریل باقی بماند تا زمانی که در استخوان فک قرار می گیرد.
  • سلامت عمومی بیمار باید مناسب باشد.
  • دندانپزشک باید مطابق با برنامه ریزی مناسب و معیارهای جراحی ایمپلنت مطالعات مورد نیاز را انجام داده باشد.(دندانپزشک در زمینه ایمپلنت و پروتز متخصص باشد.)
  • ساختار ایمپلنت دندان و پروتز باید با لثه ها ، دندان های همسایه و دندان های مقابل سازگار باشد.
  • محل قرار گیری ایمپلنت بهداشتی و تمیز باشد و در هنگام جویدن هیچ گونه آسیبی به ایمپلنت وارد نشود.
  • کاشت باید به طور مرتب با نخ دندان تمیز شود و عادت مسواک زدن دندان ادامه یابد.
  • هر 6 ماه یکبار برای معاینه به دندانپزشکی مراجعه کنید، این امر یکی از مهمترین کلیدهای استفاده از ایمپلنت برای سال های طولانی می باشد.
  • سبک زندگی نامنظم ، مصرف بیش از حد سیگار و الکل و سایر عادت هایی که مقاومت بدن را کاهش می دهد از جمله عواملی می باشند که بر موفقیت کاشت در آینده تأثیر منفی می گذارند.

همانطور که می بینید ، بیماران نیز مسئولیت هایی دارند. وقتی این مسئولیت ها به یک عادت تبدیل شود ، انجام آن برای شخص بسیار آسان و لذت بخش است.

ایمپلنت،  MRI و Xray:

نیروهای مغناطیسی که در طول MRI ایجاد می شود ، نیروهایی نمی باشند که ایمپلنت را جابجا کرده و مشکلی ایجاد کنند. بیماران می توانند از این بابت راحت باشند. به دلیل این که ایمپلنت از تیتانیوم ساخته شده است ، باعث نمی شود که اشعه ایکس و دستگاه های مشابه روی آن ها تاثیر گذار باشد.

آیا ایمپلنت باعث بوی بد دهان می شود؟

در مورد این سوال که آیا ایمپلنت باعث بوی بد دهان می شود ، می توان گفت که بوی بد بوسیله خود ایمپلنت ایجاد نمی شود. ایمپلنت ها مواد زیست سازگار و غیر اکسید شونده‌ای می باشند. به همین دلیل بو نمی گیرند.

اگر بیماران در ناحیه کاشت بوی بد احساس کنند ، دلایل دیگری وجود دارد. تراز لثه در اطراف ایمپلنت به خوبی انجام نشده است و تجمع مواد غذایی رخ داده است ، پروتز روی ایمپلنت سازگار نبوده یا مواد که هنگام چسباندن پروتز به ایمپلنت سرریز شده اند ، به خوبی تمیز نشده‌اند. به عبارت دیگر ، عواملی وجود دارد که اتصال باکتری های دهان به آن منطقه برای ایجاد بوی بد در دهان را امکان پذیر یا تسهیل می کند. در صورت تشخیص چنین بویی ، بیمار باید با دندانپزشکی که پروتز را انجام داده است قرار ملاقات بگذارد و مشخص شود که آیا مشکلی مربوط به پروتز می باشد یا خیر.

اگر عاملی وجود نداشته باشد که باعث تکثیر باکتری شود ، مشکل بوی بد دهان در ایمپلنت ایجاد نمی شود. اگرچه چنین عاملی وجود ندارد ، اما اگر فرد به طور کلی ایمپلنت را تمیز نمی کند و از مسواک و نخ دندان استفاده نمی کند ، ممکن است پس از مدتی بوی بد دهان ایجاد شود. چنین بوهایی به طور کلی نه تنها در ناحیه کاشت ، بلکه تقریباً در هر قسمت از دهان احساس می شود.

خستگی و یونیزاسیون فلزی در ایمپلنت ها مورد بحث نیست. بنابراین ، ایمپلنت طعم فلزی در دهان ایجاد نمی کنند.

تازه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *